Mijn Thanksgivingbreak zit er al weer bijna op. Ik zit nu in de auto, op weg naar Fort Mill. Ik heb een ontzettend goede week gehad en ik heb erg genoten. Het is een week geweest waar ik veel dingen voor het eerst heb gedaan. Ik heb voor het eerst Thanksgiving gevierd. Dat was een hele ervaring, twee dagen lang koken en bakken voor een maaltijd, die twintig minuten duurde! Dat is wel gek hoor. Als wij een speciale maaltijd hebben met het gezin zitten op z'n minst een uur. Dit mag dan wel een eet cultuur zijn, maar ze hechten alleen waarde aan het eten (zelfstandignaamwoord) zelf, niet aan het eten (werkwoord). En over de taarten, geef mij maar mijn moeders taarten, die smaken toch het aller best! Ik heb wel voor het eerst pumpkin pie (pompoentaart) geprobeerd, ik had er heel wat van verwacht, maar ik vond een beetje te papperig. Ik zat zo vol aan het eind, dat is echt niet goed. Maar het was een leuke ervaring.
Nog iets doms wat die dag gebeurde, Morgan deed aan softbal, dus ze is erg goed in de bal slaan. Dat doet ze vaak met haar hond. Stephanie en Morgan waren dat aan het doen toen ik naar buiten kwam. Ze vroegen of ik ook mee wilde doen. Ik dacht dat ik ook wel een bal kon slaan, we hadden het wel eens op school gedaan. Maar dat werkte iets anders, ik raakte hem denk een keer van de vele pogingen. Stephanie zag het aan en besloot mij te helpen, ze ging achter me staan en gooide de bal. Ze zou me ook helpen met het slaan. Helaas was ik iets te snel, raakte de bal niet, waardoor ik iets te veel vaart had en Stephanies wang raakte... Ik schrok ontzettend! Zij zelf ook, maar ze schreeuwde het niet uit van de pijn. We gingen snel naar binnen om er ijs op te doen en haar mond te checken. Er was gelukkig niets gebroken. Ik denk dat ik haar raakte op de enige plek waar niets zou gebeuren, waar de wang het dikst is. Maar ik voelde me wel ongelooflijk schuldig. Gelukkig is nu alles goed met haar, behalve dat haar wang een beetje geel kleurt.
Vrijdag was echt een dag van niets doen. Ik heb nog nooit zoveel tv gekeken als op die dag, mijn ogen deden pijn aan het eind. Het domme was dat het geen leuke films waren, maar dat het Disney channel was, met de Hannah Montana serie op. Om eerlijk te zijn was dat best wel grappig. Een zin uit de serie zullen we nog wel vaak herhalen:"You are like a lighthouse shining in the bay of stupidity" (Je bent als een vuurturen die schijnt in de baai van domheid). Een leuke pauze tussen de series door was toen Heide buiten haar handgun gingen schieten. Ik was een beetje aan het kijken toen Richard vroeg of ik het leuk zou vinden om het ook te proberen. Natuurlijk wilde ik dat! Niets liever eigenlijk... Ik had vijf schoten en daarvan zaten er vier in het doel! Dat was echt leuk. Die avond, net voordat de zon onder was, haalde Richard zijn geweren tevoorschijn. Hij had heel veel kogels daarvoor, dus mochten we daar wel wat van verschieten. Dat was super gaaf! We zetten een paar kleine pompoentjes neer als doel en ik kon ze raken! Ik voelde me helemaal in mijn element. Dat schieten is echt mijn ding. Even voor mijn vader, Richard was er de hele tijd bij, hij zorgde ervoor dat alles veilig gebeurde. Vandaag mocht ik nog wat schieten, die andere meiden hadden niet zo'n zin, maar ik kon het niet laten. Elk ding waar ik richtte raakte ik. Ik vond het zo leuk!
In de avond gingen we naar de Drive-in bioscoop. Het was zeven dollar voor twee films. Het was echt een ervaring om in de auto te zitten en die films te zien. Je kan gewoon kletsen wat je wilt en je hoeft geen rekening te houden met anderen, heerlijk!
Gister zijn we naar het strand geweest. Heide heeft ontzetten veel foto's van ons gemaakt bij het driftwood, verder hebben we een beetje rondgelopen op een eiland met de grootste en mooiste huizen er op en in een klein stadje voor de kust. Dat was lekker ontspannend. In de avond gingen we naar goede vrienden van Heide en Richard om hotdogs rond een kampvuur te eten. En daarna hadden we tijd met God. Dat was super gaaf. Ik heb een paar goede profetische woorden gekregen. Die had ik nog niet echt gehad sinds ik hier in Amerika ben. Het is pas de laaste paar weken dat ik wat woorden krijg.
Ik heb echt een super tijd gehad en ik ben erg dankbaar dat ik vriendinnen heb waarbij ik een week een deel van de familie kan zijn.
zondag 29 november 2009
woensdag 25 november 2009
Thanksgivingbreak pt1
Ik ben nu in Georgia, enjoying my thanksgiving break. Morgan en haar familie zorgen voor mij deze vakantie. Stephanie, Morgan en ik gingen vrijdag op weg naar Jesup, de stad waar Morgan woont. Het was ongeveer 4 uur rijden. Toen we aankwamen stond het avondeten al klaar. Het was heerlijk dat er iemand voor ons had gekookt na maanden zelf te koken. Ook zaten we met z'n allen aan tafel, dat was mijn eerste keer dat ik zo at sinds ik in Amerika was. Toen ik dat zei vertelde Heide, de moeder, dat ze normaal niet zo aten, ze eten meestal gewoon voor de tv.
Ze wonen in een heerlijk amerikaans huis. Tenminste ik denk dat het amerikaans is. Het huis staat vol, en dan bedoel ik vol, overal tafeltjes en stoeltjes en banken en dingen op de tafels en in de boekenkast. Daar moest ik best even aan het wennen in het begin. Het was een beetje overwhelming.
In de avond gingen we naar de vrijdag avond dienst. Genoten van de intense worship, waar Morgan een groot aandeel in had, zij moest zingen namelijk.
Zaterdag vertrokken we naar Charleston in South Carolina. Onderweg stopten we bij een enorme vlooienmarkt, daar heb ik mijn eerste candyapple gehad. Best zoet is dat, ik denk dat ik dat niet lekker had gevonden als ik nog in Nederland had gewoond, ik raak een beetje gewend aan al de suiker.
De oma trakteerde ons op Shoney's. Het huis waar we heen gingen was het huis van de vader, Rich. Hij werkt in Charleston deze paar maanden dus huurt hij een goedkoop huisje in de ghetto. Het huis had 2 kamers en een badkamer, een huiskamer en een keuken. En daar bleven we 3 nachten met 7 mensen. Ik had verwacht dat dat problemen op zou leveren, maar dat viel mee. Het was goed te doen.
Die avond gingen we vroeg naar bed. Dit is een ochtend familie, ze gaan allemaal vroeg naar bed en staan redelijk vroeg op. Dat is echt heerlijk. Ik heb echt het gevoel dat ik uitrust. In de meeste vakantie ga ik later naar bed en sta ik ook pas heel laat op, maar daar rust ik nooit van uit.
Het was helaas niet heel lekker weer de dagen dat we daar waren. Dus we konden niet echt naar het strand, maar we hebben wel de stad bekeken. Charleston is een oude stad voor Amerikaanse begrippen, het bestond al voor de onafhankelijkheid. De stad was heel anders dan bijvoorbeeld Charlotte, geen wolkenkrabbers, maar mooie oude huizen. Voor mij was het dus echt genieten om er in rond te lopen en te rijden ook al regende het.
Gister zijn we terug gekomen, op onze weg terug naar het Jesup stopten we in Savannah nog een oude haven stad. Daar hebben we een beetje rondgelopen en we ontmoetten de opa daar. Opa en oma trakteerde ons op een maaltijd in een restaurant. Dat was een ervaring voor ons allemaal. Het eten was best duur en we waren niet echt gewend om in een duurder restaurant te eten. Ik nam gefrituurde shrimp (ben het nederlandse woord vergeten), erg lekker. Het toetje, pecanpie, viel wel mee. Ik denk dat ik Nederlands gebak lekkerder vind. Morgen zal ik dat beslissen, dan zal ik zoveel gebak eten dat ik het dan wel moet weten.
Vandaag stond oma de hele dag in de keuken om te koken en te bakken voor morgen, Thanksgiving. Ik heb alleen al zoveel gegeten de afgelopen dagen en morgen zal het nog wel veel meer zijn. Ik heb geprobeerd niet zoveel te eten vandaag om ruimte te houden voor morgen. Dat is wel aardig gelukt.
Nog iets waar ik heel trots op ben, ik heb vrijdag 5 mile gerend! Ik word zoveel sterker, het voelt echt goed. Ik ben een van de sterkste eerste jaars meiden, dat voelt goed!
Ze wonen in een heerlijk amerikaans huis. Tenminste ik denk dat het amerikaans is. Het huis staat vol, en dan bedoel ik vol, overal tafeltjes en stoeltjes en banken en dingen op de tafels en in de boekenkast. Daar moest ik best even aan het wennen in het begin. Het was een beetje overwhelming.
In de avond gingen we naar de vrijdag avond dienst. Genoten van de intense worship, waar Morgan een groot aandeel in had, zij moest zingen namelijk.
Zaterdag vertrokken we naar Charleston in South Carolina. Onderweg stopten we bij een enorme vlooienmarkt, daar heb ik mijn eerste candyapple gehad. Best zoet is dat, ik denk dat ik dat niet lekker had gevonden als ik nog in Nederland had gewoond, ik raak een beetje gewend aan al de suiker.
De oma trakteerde ons op Shoney's. Het huis waar we heen gingen was het huis van de vader, Rich. Hij werkt in Charleston deze paar maanden dus huurt hij een goedkoop huisje in de ghetto. Het huis had 2 kamers en een badkamer, een huiskamer en een keuken. En daar bleven we 3 nachten met 7 mensen. Ik had verwacht dat dat problemen op zou leveren, maar dat viel mee. Het was goed te doen.
Die avond gingen we vroeg naar bed. Dit is een ochtend familie, ze gaan allemaal vroeg naar bed en staan redelijk vroeg op. Dat is echt heerlijk. Ik heb echt het gevoel dat ik uitrust. In de meeste vakantie ga ik later naar bed en sta ik ook pas heel laat op, maar daar rust ik nooit van uit.
Het was helaas niet heel lekker weer de dagen dat we daar waren. Dus we konden niet echt naar het strand, maar we hebben wel de stad bekeken. Charleston is een oude stad voor Amerikaanse begrippen, het bestond al voor de onafhankelijkheid. De stad was heel anders dan bijvoorbeeld Charlotte, geen wolkenkrabbers, maar mooie oude huizen. Voor mij was het dus echt genieten om er in rond te lopen en te rijden ook al regende het.
Gister zijn we terug gekomen, op onze weg terug naar het Jesup stopten we in Savannah nog een oude haven stad. Daar hebben we een beetje rondgelopen en we ontmoetten de opa daar. Opa en oma trakteerde ons op een maaltijd in een restaurant. Dat was een ervaring voor ons allemaal. Het eten was best duur en we waren niet echt gewend om in een duurder restaurant te eten. Ik nam gefrituurde shrimp (ben het nederlandse woord vergeten), erg lekker. Het toetje, pecanpie, viel wel mee. Ik denk dat ik Nederlands gebak lekkerder vind. Morgen zal ik dat beslissen, dan zal ik zoveel gebak eten dat ik het dan wel moet weten.
Vandaag stond oma de hele dag in de keuken om te koken en te bakken voor morgen, Thanksgiving. Ik heb alleen al zoveel gegeten de afgelopen dagen en morgen zal het nog wel veel meer zijn. Ik heb geprobeerd niet zoveel te eten vandaag om ruimte te houden voor morgen. Dat is wel aardig gelukt.
Nog iets waar ik heel trots op ben, ik heb vrijdag 5 mile gerend! Ik word zoveel sterker, het voelt echt goed. Ik ben een van de sterkste eerste jaars meiden, dat voelt goed!
dinsdag 17 november 2009
Mijn nieuwe adres
Ik dacht dat het wel zo handig zou zijn als ik mijn nieuwe adres zou geven :)
Dat is:
351 Albany street
Fort Mill
SC, 29715
USA
Het gekke is, vandaag hebben we te horen gekregen dat onze komende challenge trip van 3 december tot 6 december zal zijn. Ik heb het gevoel dat ik nog maar net terug ben.
Zo zal het dus zijn dit jaar, van de ene challenge trip naar de andere. Dat is best intense, maar ook volop mogelijkheid om te groeien!
Dat is:
351 Albany street
Fort Mill
SC, 29715
USA
Het gekke is, vandaag hebben we te horen gekregen dat onze komende challenge trip van 3 december tot 6 december zal zijn. Ik heb het gevoel dat ik nog maar net terug ben.
Zo zal het dus zijn dit jaar, van de ene challenge trip naar de andere. Dat is best intense, maar ook volop mogelijkheid om te groeien!
zondag 1 november 2009
Eerste challenge trip
Mijn eerste SF challenge trip was geweldig! Ik heb zo ontzettend veel geleerd en plezier gehad.
Ik wil proberen een indicatie te geven van hoe het geweest is, al gaat dat wel heel moeilijk worden. Ik kan namelijk niet alles vertellen, omdat ze de details geheim willen houden.
Vrijdag meteen na de les moesten we verzamelen, ik had verwacht dat we nog wel tijd zouden hebben om te lunchen, maar we moesten er meteen zijn. Dus ging ik heel snel mijn tas halen, die ik nog niet helemaal had ingepakt... Uiteindelijk hebben we op dat verzamel punt en half uur gewacht. Maar we mochten zelf naar de plaats rijden, dus reden we snel even langs de bunkhouses om wat eten op te halen. De hele autorit hebben we gegeten. Ik was namelijk bang dat we geen eten zouden krijgen, maar dat viel best mee.
Daar aangekomen moesten we eerst hout zoeken voor de rest van het weekend. Toen iedereen geariveerd was kregen we de opdracht de tenten op te zetten. Helaas werkten we niet hard genoeg door, en waren we 7 minuten te laat klaar. Ik had niet eens door dat er een tijdlimiet aan zat, maar ik leerde al snel dat bijna alles een tijdlimiet had. Als straf moesten we 7 minuten lang "plank" doen. Voor degene die niet weet wat dat is, het is heel zwaar voor je buikspieren en 2 minuten is al moeilijk.
Daarna werden er wat dingen uitgelegd over het kamp en waar de wc's waren (de ene richting het bos is was voor de meisjes en de andere richting het bos in was voor de jongens). Daarna gingen we aantal spellen doen om het terrein te verkennen. Helaas was ik laatste geworden met mijn partner omdat we zogenaamd vals speelden, wat helemaal niet waar was! De straf was dat als we s'mores zouden eten wij de laatste zouden krijgen.
We kregen veel opdrachten die er voor zorgden dat we als team meer een eenheid werden en die ons strategisch en lichamelijk uitdaagden.
Dag 2 was het zwaarst en daar was de meeste breakthrough. Ik kan niet echt in gaan op wat we deden, maar ik heb toen heel veel over mezelf geleerd. Ik ben veel sterker dan ik ooit dacht te zijn en ik kan goed bemoedigen.
Het weekend eindigde met een potje vechten. We kregen een beetje les in zelfverdediging. En we moesten het oefenen op onze partners. Ik hou echt van vechten, dus ik genoot er echt van!
Ik vond het gaaf om te zien hoe we als team meer een eenheid werden. We waren een hele andere groep aan het eind van het weekend.
Elke keer als we weer bij elkaar zijn is het gewoon erg gezellig. Ik heb zin in elke SF activiteit omdat we dan weer bij elkaar zijn. Vooral de dinsdag middagen als we fieldtraining hebben zijn erg relaxed en dan is er ook tijd voor een potje vechten. Er zijn namelijk wel meer meiden die dat echt leuk vinden, mijn kamergenoot is daar een van!
Ik ben nu al zo gegroeid, ik voel me sterker en zekerder, ik kijk met veel plezier en verwachting op naar de rest van het jaar.
Maar goed onder tussen ben ik ook verhuisd. Ik heb nog steeds geen foto's gemaakt, maar die gaan komen dat beloof ik. Het huis is geweldig! Ik voel me hier thuis. Het is zo fijn om in een huis te wonen in plaats van in een blokhut. Ik heb het daar ook echt goed gehad hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het is veel relaxter hier. Ik hou van de ruimte, van het licht, van het gemak van een grote keuken en een eigen wasmachine.
De drie meiden die hier al woonden zijn ook echt aardig. Ze zijn niet veel thuis, dus dat is ook wel lekker.
Het enige probleem is de overvolle koelkast. Zeven personen die allemaal hun eigen boodschappen doen en de grote amerikaanse maten is toch wel lastig, maar daar komen we wel weer over heen. We willen een extra koelkast kopen, en die in de garage zetten.
Nog een week naar school en dan hebben we een week vakantie!
Ik wil proberen een indicatie te geven van hoe het geweest is, al gaat dat wel heel moeilijk worden. Ik kan namelijk niet alles vertellen, omdat ze de details geheim willen houden.
Vrijdag meteen na de les moesten we verzamelen, ik had verwacht dat we nog wel tijd zouden hebben om te lunchen, maar we moesten er meteen zijn. Dus ging ik heel snel mijn tas halen, die ik nog niet helemaal had ingepakt... Uiteindelijk hebben we op dat verzamel punt en half uur gewacht. Maar we mochten zelf naar de plaats rijden, dus reden we snel even langs de bunkhouses om wat eten op te halen. De hele autorit hebben we gegeten. Ik was namelijk bang dat we geen eten zouden krijgen, maar dat viel best mee.
Daar aangekomen moesten we eerst hout zoeken voor de rest van het weekend. Toen iedereen geariveerd was kregen we de opdracht de tenten op te zetten. Helaas werkten we niet hard genoeg door, en waren we 7 minuten te laat klaar. Ik had niet eens door dat er een tijdlimiet aan zat, maar ik leerde al snel dat bijna alles een tijdlimiet had. Als straf moesten we 7 minuten lang "plank" doen. Voor degene die niet weet wat dat is, het is heel zwaar voor je buikspieren en 2 minuten is al moeilijk.
Daarna werden er wat dingen uitgelegd over het kamp en waar de wc's waren (de ene richting het bos is was voor de meisjes en de andere richting het bos in was voor de jongens). Daarna gingen we aantal spellen doen om het terrein te verkennen. Helaas was ik laatste geworden met mijn partner omdat we zogenaamd vals speelden, wat helemaal niet waar was! De straf was dat als we s'mores zouden eten wij de laatste zouden krijgen.
We kregen veel opdrachten die er voor zorgden dat we als team meer een eenheid werden en die ons strategisch en lichamelijk uitdaagden.
Dag 2 was het zwaarst en daar was de meeste breakthrough. Ik kan niet echt in gaan op wat we deden, maar ik heb toen heel veel over mezelf geleerd. Ik ben veel sterker dan ik ooit dacht te zijn en ik kan goed bemoedigen.
Het weekend eindigde met een potje vechten. We kregen een beetje les in zelfverdediging. En we moesten het oefenen op onze partners. Ik hou echt van vechten, dus ik genoot er echt van!
Ik vond het gaaf om te zien hoe we als team meer een eenheid werden. We waren een hele andere groep aan het eind van het weekend.
Elke keer als we weer bij elkaar zijn is het gewoon erg gezellig. Ik heb zin in elke SF activiteit omdat we dan weer bij elkaar zijn. Vooral de dinsdag middagen als we fieldtraining hebben zijn erg relaxed en dan is er ook tijd voor een potje vechten. Er zijn namelijk wel meer meiden die dat echt leuk vinden, mijn kamergenoot is daar een van!
Ik ben nu al zo gegroeid, ik voel me sterker en zekerder, ik kijk met veel plezier en verwachting op naar de rest van het jaar.
Maar goed onder tussen ben ik ook verhuisd. Ik heb nog steeds geen foto's gemaakt, maar die gaan komen dat beloof ik. Het huis is geweldig! Ik voel me hier thuis. Het is zo fijn om in een huis te wonen in plaats van in een blokhut. Ik heb het daar ook echt goed gehad hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het is veel relaxter hier. Ik hou van de ruimte, van het licht, van het gemak van een grote keuken en een eigen wasmachine.
De drie meiden die hier al woonden zijn ook echt aardig. Ze zijn niet veel thuis, dus dat is ook wel lekker.
Het enige probleem is de overvolle koelkast. Zeven personen die allemaal hun eigen boodschappen doen en de grote amerikaanse maten is toch wel lastig, maar daar komen we wel weer over heen. We willen een extra koelkast kopen, en die in de garage zetten.
Nog een week naar school en dan hebben we een week vakantie!
Abonneren op:
Posts (Atom)
