Christmasbreak pt 2

Deze nacht zijn we van plan de hele nacht op te blijven, we doen eigenlijk een wedstrijd wie het langst op kan blijven. Sietse doet op dit moment ook mee, het is al kwart voor 5 daar, maar we zijn nog aan het skypen.
Ik heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin hier. Het wordt alleen maar gezelliger, omdat ik me meer op mijn gemak voel hier en de familie meer met mij. Deanna is nog steeds bang dat ik haar familie raar vind, maar ik vind het hier just heel leuk. Ik ga deze familie echt wel missen.

Afgelopen zaterdag begon het met sneeuwen. Heerlijk! Ik hou echt van sneeuw. Ezra wilde wel een sneeuwballen gevecht doen met mij, hij was de enige helaas. Het was echt leuk om lekker met hem in de sneeuw te dollen.
Zondag hadden we een familie etentje bij de oom en tante van Deanna, met hun zeven zonen. Terwijl we met z'n allen in een kleine ruimte zaten te eten, stond de tv gewoon nog aan. Ik moest wel lachen in mijzelf, als of er niet genoeg geluid was.
Dinsdag gingen we snowboarden! Om 5 uur in de ochtend vertrokken we, op naar een dag vol sneeuw plezier. Ow, ik vind snowboarden zo leuk! Ik heb zo genoten die dag. Bethany en Deanna gingen voor het eerst skien en zo waren het al snel zat. Dat het sneeuwde had daar waarschijnlijk iets mee te maken. Maar goed ik kon de hele dag wel blijven snowboarden. Ik was toch maar gestopt in de middag, omdat ik die anderen niet te lang wilde laten wachten. Maar met pijn in mijn hart verliet ik het terrein.

Met pijn in mijn benen werd ik de dag erna wakker, weer niets te doen de hele dag.
Ook tijdens kerst hebben we niet veel gedaan. Kerstavond gingen we uit eten om 4 uur. Daarna gingen Bethany, Stewart en ik nog even naar de Mall omdat Bethany nog een kadootje moest kopen voor haar moeder. Er kwamen twee jongens naar Bethany en mij een praatje maken en ze vroegen of we met hen een biertje wilde drinken. Ik was heel verbaast. Dus ik vroeg mijn verbaasde hoofd: "een biertje!?". Ja, zei die, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het enige andwoord wat ik wist te geven was: "we zijn niet oud genoeg om bier te drinken". Waarop hij "oh" zei en weg liep. Ik kwam niet meer bij.

Vandaag hadden we een etentje met de andere oom en tante en drie meiden, dat was iets minder hectisch, meiden zijn nou eenmaal beter handelbaar. Maar goed, we zaten wel weer voor de tv. Zoals altijd, volgens mij gaat die nooit uit hier.

Nu ga ik verder de film kijken.

Christmasbreak pt 1

Ik ben net terug van een basketball game van Stewart, een broertje van Deanna. Hij is best goed en speelt in het beste team van zijn highschool. Het was echt een hele belevenis. Ik was deze week al naar een wedstrijd van Ezra, een ander broertje, geweest. Hij zit nog op de basisschool en dat was al "a big deal". We moesten een kaartje kopen en iedereen kocht popcorn, chips of een hotdog. Er waren cheerleaders en de jongens die de volgende wedstrijd zouden spelen zaten in pak.
Maar goed deze twee wedstrijden waren dus nog veel officieler, de tweede nog meer dan eerste. Er was een band die het volkslied speelde en iedereen ging staan met de rechterhand op het hart. De jongens die niet speelden zagen er nog officieler uit. De cheerleaders waren fanatieker. En de wedstrijd was echt leuk om te zien. Er zaten mensen in het publiek die echt helemaal mee zaten te schreeuwen en zo.
Het was een en al nieuwe ervaring. Ik vind het best jammer dat we in Nederland niet zoveel sport op school hebben. Dat zou best leuk zijn.

Ze hebben hier een nieuw hondje, Lily, die poept nog overal. Soms dan stinkt het hier in de kamer en dan is iedereen op zoek naar het drolletje. Dat is een heel grappig moment. En als het dan gevonden is, gaat het zo van: "eeeel, nasty!" "disgusting!" en iemand met het dan opruimen. Daar wordt dan over gevochten.

Verder doen we niet zo veel, we kijken veel tv en films. Er wordt hier ook veel gegeten. Iedereen mag gewoon uit de kast pakken waar ze zin in hebben, op elk moment van de dag. Super gek. En ik vertelde dat wij thuis maar een koekje per dag mochten, maar dat papa en mama wat losser werden en ik had mijn zin nog niet afgemaakt en die moeder vulde mijn zin al in met dat ze beter werden. Haha, ze gaan er automatisch van uit dat eten op elk moment goed is.

Het sneeuwt hier helaas nog niet, er is wel wat sneeuw voorspelt voor zaterdag. Ik vind het wel jammer dat ik nu niet in Nederland ben, zoveel sneeuw zou ik best willen zien!

Elianne

Dit schrijf ik terwijl ik een starbucks koffie drink op het vliegveld van Chicago.
Elianne was op bezoek afgelopen 10 dagen. Ja, ook tijdens de challenge trip. In het begin had ze nog best last van een jetlag, maar toen ik terug was van de trip had ze daar geloof ik niet echt last meer van. Ik geprobeerd een zo goed mogelijk beeld te geven van hoe ik hier leef en ik denk dat dat onbewust door dat ik weg was in het weekend goed gelukt is.
Het was echt leuk om haar hier te hebben, maar wel heel apart. Het voelde alsof twee werelden samen kwamen, iets wat ik normaal gesproken alleen over skype zie, zat nu naast me op de bank dezelfde film te kijken als ik. Het was heerlijk om weer allemaal gewone verhalen van Ede en de Schuilplaats te horen. De pepernoten waren ook heerlijk, dat heb ik wel een beetje gemist. Helaas kon ik niet echt sinterklaas met haar vieren, omdat ik toen rond liep te banjeren in een onbekende omgeving.
Gister hebben Deanna en ik haar naar het vliegveld gebracht, nu duurt het nog 6-7 maanden voordat ik haar weer zie!
Op het moment ben ik op weg naar Muncie, Indiana, waar Deanna haar ouders wonen, daar zullen we twee weken van onze kerstvakantie doorbrengen. Ik heb er zin in!

Gezwollen voeten, bedekt met muggenbulten en zwaar verkouden

Afgelopen weekend was mijn tweede challenge trip. De trip begon al op donderdag, eerder dan de vorige, waarschijnlijk omdat het verder rijden was. We vertrokken donderdag middag met drie busjes, een hummer en een truck. De first years hadden geen idee hoe ver het rijden was. We probeerden wat te slapen zodat we fris aan de trip konden beginnen. Dat werd bijna onmogelijk gemaakt. Want degene die reed (Stephen Alls) zorgde ervoor dat de muziek hard aanstond en als we in slaap dreigde te vallen deed hij de ramen open en de airco aan. Dat en de spanning voor het onbekende zorgde ervoor dat we het grootste gedeelte aan het dansen waren. Het ging zelfs zo ver dat toen we stopten op een tankstation twee jongens spontaan op het dak van de van gingen dansen en we buiten een feestje begonnen. Onze bus werd dan ook wel de “party van” genoemd.
Nou goed, deze trip is ook geheim net zoals alle andere. Ik kan wel zeggen dat ik er erg van heb genoten. Ik vond het ontzettend leuk om mijn team beter te leren kennen. Ik begin ontzettend van de SF mensen te houden. Ik geniet er gewoon van bij ze te zijn en samen ontberingen te weerstaan.
Ik merkte altijd al, ook tijdens PT’s (physical training 3x per week in de ochtend) dat ik niet alles gaf. Ik deed nooit mijn best. Ik voldeed aan de verwachtingen, ik kon bij houden wat ze van mij vroegen, maar ik deed nooit wat ik kon, ik kon namelijk nog veel meer. Dit weekend werd ik eruit gepikt omdat ik niet mijn best deed en moest ik voor straf extra dingen doen! Eindelijk! Dat was echt goed voor mij. Ik wil er nu echt voor gaan en het beste uit mij zelf halen.

Natuurlijk is het lang niet allemaal hemels. De opdrachten die ze ons geven zijn erg zwaar en zorgen dan ook voor physieke pijn, blaren en een moe lichaam. En natuurlijk zijn er ook momenten dat ik me ontzettend erger aan sommige mensen. Het is nou eenmaal zo dat veel mensen die SF doen leiders zijn en dat botst gewoon wel eens. En dan heb ik liever dat iedereen gewoon zijn mond houd.

De trip eindigde met diezelfde reis weer terug, dit keer de hele weg dansend.

Inbraak :-)

Hai allemaal,

Ik breek even in op Lisa haar blog. :)
Ben gisterenavond hier aangekomen, na een lange reis.
Reis is goed gegaan, ben nu erg brak, jetlag hehe.

Lisa zit nu op school, ik heb beetje uitgeslapen enzo.
Het is echt heel tof om hier gewoon bij Lisa te zijn :)
Ik ben echt verbaasd over de grootheid van dit huis haha.
In Amerika is alles groot en luxe lijkt wel. Wel heel relax. :P

Nou ik ga nu weer stoppen want ik weet verder niet zoveel te vertellen.

Liefs Elianne

Ps. Lisa je bent top!! :)

Thanksgivingbreak pt2

Mijn Thanksgivingbreak zit er al weer bijna op. Ik zit nu in de auto, op weg naar Fort Mill. Ik heb een ontzettend goede week gehad en ik heb erg genoten. Het is een week geweest waar ik veel dingen voor het eerst heb gedaan. Ik heb voor het eerst Thanksgiving gevierd. Dat was een hele ervaring, twee dagen lang koken en bakken voor een maaltijd, die twintig minuten duurde! Dat is wel gek hoor. Als wij een speciale maaltijd hebben met het gezin zitten op z'n minst een uur. Dit mag dan wel een eet cultuur zijn, maar ze hechten alleen waarde aan het eten (zelfstandignaamwoord) zelf, niet aan het eten (werkwoord). En over de taarten, geef mij maar mijn moeders taarten, die smaken toch het aller best! Ik heb wel voor het eerst pumpkin pie (pompoentaart) geprobeerd, ik had er heel wat van verwacht, maar ik vond een beetje te papperig. Ik zat zo vol aan het eind, dat is echt niet goed. Maar het was een leuke ervaring.
Nog iets doms wat die dag gebeurde, Morgan deed aan softbal, dus ze is erg goed in de bal slaan. Dat doet ze vaak met haar hond. Stephanie en Morgan waren dat aan het doen toen ik naar buiten kwam. Ze vroegen of ik ook mee wilde doen. Ik dacht dat ik ook wel een bal kon slaan, we hadden het wel eens op school gedaan. Maar dat werkte iets anders, ik raakte hem denk een keer van de vele pogingen. Stephanie zag het aan en besloot mij te helpen, ze ging achter me staan en gooide de bal. Ze zou me ook helpen met het slaan. Helaas was ik iets te snel, raakte de bal niet, waardoor ik iets te veel vaart had en Stephanies wang raakte... Ik schrok ontzettend! Zij zelf ook, maar ze schreeuwde het niet uit van de pijn. We gingen snel naar binnen om er ijs op te doen en haar mond te checken. Er was gelukkig niets gebroken. Ik denk dat ik haar raakte op de enige plek waar niets zou gebeuren, waar de wang het dikst is. Maar ik voelde me wel ongelooflijk schuldig. Gelukkig is nu alles goed met haar, behalve dat haar wang een beetje geel kleurt.

Vrijdag was echt een dag van niets doen. Ik heb nog nooit zoveel tv gekeken als op die dag, mijn ogen deden pijn aan het eind. Het domme was dat het geen leuke films waren, maar dat het Disney channel was, met de Hannah Montana serie op. Om eerlijk te zijn was dat best wel grappig. Een zin uit de serie zullen we nog wel vaak herhalen:"You are like a lighthouse shining in the bay of stupidity" (Je bent als een vuurturen die schijnt in de baai van domheid). Een leuke pauze tussen de series door was toen Heide buiten haar handgun gingen schieten. Ik was een beetje aan het kijken toen Richard vroeg of ik het leuk zou vinden om het ook te proberen. Natuurlijk wilde ik dat! Niets liever eigenlijk... Ik had vijf schoten en daarvan zaten er vier in het doel! Dat was echt leuk. Die avond, net voordat de zon onder was, haalde Richard zijn geweren tevoorschijn. Hij had heel veel kogels daarvoor, dus mochten we daar wel wat van verschieten. Dat was super gaaf! We zetten een paar kleine pompoentjes neer als doel en ik kon ze raken! Ik voelde me helemaal in mijn element. Dat schieten is echt mijn ding. Even voor mijn vader, Richard was er de hele tijd bij, hij zorgde ervoor dat alles veilig gebeurde. Vandaag mocht ik nog wat schieten, die andere meiden hadden niet zo'n zin, maar ik kon het niet laten. Elk ding waar ik richtte raakte ik. Ik vond het zo leuk!
In de avond gingen we naar de Drive-in bioscoop. Het was zeven dollar voor twee films. Het was echt een ervaring om in de auto te zitten en die films te zien. Je kan gewoon kletsen wat je wilt en je hoeft geen rekening te houden met anderen, heerlijk!

Gister zijn we naar het strand geweest. Heide heeft ontzetten veel foto's van ons gemaakt bij het driftwood, verder hebben we een beetje rondgelopen op een eiland met de grootste en mooiste huizen er op en in een klein stadje voor de kust. Dat was lekker ontspannend. In de avond gingen we naar goede vrienden van Heide en Richard om hotdogs rond een kampvuur te eten. En daarna hadden we tijd met God. Dat was super gaaf. Ik heb een paar goede profetische woorden gekregen. Die had ik nog niet echt gehad sinds ik hier in Amerika ben. Het is pas de laaste paar weken dat ik wat woorden krijg.

Ik heb echt een super tijd gehad en ik ben erg dankbaar dat ik vriendinnen heb waarbij ik een week een deel van de familie kan zijn.

Thanksgivingbreak pt1

Ik ben nu in Georgia, enjoying my thanksgiving break. Morgan en haar familie zorgen voor mij deze vakantie. Stephanie, Morgan en ik gingen vrijdag op weg naar Jesup, de stad waar Morgan woont. Het was ongeveer 4 uur rijden. Toen we aankwamen stond het avondeten al klaar. Het was heerlijk dat er iemand voor ons had gekookt na maanden zelf te koken. Ook zaten we met z'n allen aan tafel, dat was mijn eerste keer dat ik zo at sinds ik in Amerika was. Toen ik dat zei vertelde Heide, de moeder, dat ze normaal niet zo aten, ze eten meestal gewoon voor de tv.
Ze wonen in een heerlijk amerikaans huis. Tenminste ik denk dat het amerikaans is. Het huis staat vol, en dan bedoel ik vol, overal tafeltjes en stoeltjes en banken en dingen op de tafels en in de boekenkast. Daar moest ik best even aan het wennen in het begin. Het was een beetje overwhelming.
In de avond gingen we naar de vrijdag avond dienst. Genoten van de intense worship, waar Morgan een groot aandeel in had, zij moest zingen namelijk.
Zaterdag vertrokken we naar Charleston in South Carolina. Onderweg stopten we bij een enorme vlooienmarkt, daar heb ik mijn eerste candyapple gehad. Best zoet is dat, ik denk dat ik dat niet lekker had gevonden als ik nog in Nederland had gewoond, ik raak een beetje gewend aan al de suiker.
De oma trakteerde ons op Shoney's. Het huis waar we heen gingen was het huis van de vader, Rich. Hij werkt in Charleston deze paar maanden dus huurt hij een goedkoop huisje in de ghetto. Het huis had 2 kamers en een badkamer, een huiskamer en een keuken. En daar bleven we 3 nachten met 7 mensen. Ik had verwacht dat dat problemen op zou leveren, maar dat viel mee. Het was goed te doen.
Die avond gingen we vroeg naar bed. Dit is een ochtend familie, ze gaan allemaal vroeg naar bed en staan redelijk vroeg op. Dat is echt heerlijk. Ik heb echt het gevoel dat ik uitrust. In de meeste vakantie ga ik later naar bed en sta ik ook pas heel laat op, maar daar rust ik nooit van uit.
Het was helaas niet heel lekker weer de dagen dat we daar waren. Dus we konden niet echt naar het strand, maar we hebben wel de stad bekeken. Charleston is een oude stad voor Amerikaanse begrippen, het bestond al voor de onafhankelijkheid. De stad was heel anders dan bijvoorbeeld Charlotte, geen wolkenkrabbers, maar mooie oude huizen. Voor mij was het dus echt genieten om er in rond te lopen en te rijden ook al regende het.
Gister zijn we terug gekomen, op onze weg terug naar het Jesup stopten we in Savannah nog een oude haven stad. Daar hebben we een beetje rondgelopen en we ontmoetten de opa daar. Opa en oma trakteerde ons op een maaltijd in een restaurant. Dat was een ervaring voor ons allemaal. Het eten was best duur en we waren niet echt gewend om in een duurder restaurant te eten. Ik nam gefrituurde shrimp (ben het nederlandse woord vergeten), erg lekker. Het toetje, pecanpie, viel wel mee. Ik denk dat ik Nederlands gebak lekkerder vind. Morgen zal ik dat beslissen, dan zal ik zoveel gebak eten dat ik het dan wel moet weten.
Vandaag stond oma de hele dag in de keuken om te koken en te bakken voor morgen, Thanksgiving. Ik heb alleen al zoveel gegeten de afgelopen dagen en morgen zal het nog wel veel meer zijn. Ik heb geprobeerd niet zoveel te eten vandaag om ruimte te houden voor morgen. Dat is wel aardig gelukt.

Nog iets waar ik heel trots op ben, ik heb vrijdag 5 mile gerend! Ik word zoveel sterker, het voelt echt goed. Ik ben een van de sterkste eerste jaars meiden, dat voelt goed!

Mijn nieuwe adres

Ik dacht dat het wel zo handig zou zijn als ik mijn nieuwe adres zou geven :)
Dat is:
351 Albany street
Fort Mill
SC, 29715
USA

Het gekke is, vandaag hebben we te horen gekregen dat onze komende challenge trip van 3 december tot 6 december zal zijn. Ik heb het gevoel dat ik nog maar net terug ben.
Zo zal het dus zijn dit jaar, van de ene challenge trip naar de andere. Dat is best intense, maar ook volop mogelijkheid om te groeien!

Eerste challenge trip

Mijn eerste SF challenge trip was geweldig! Ik heb zo ontzettend veel geleerd en plezier gehad.
Ik wil proberen een indicatie te geven van hoe het geweest is, al gaat dat wel heel moeilijk worden. Ik kan namelijk niet alles vertellen, omdat ze de details geheim willen houden.
Vrijdag meteen na de les moesten we verzamelen, ik had verwacht dat we nog wel tijd zouden hebben om te lunchen, maar we moesten er meteen zijn. Dus ging ik heel snel mijn tas halen, die ik nog niet helemaal had ingepakt... Uiteindelijk hebben we op dat verzamel punt en half uur gewacht. Maar we mochten zelf naar de plaats rijden, dus reden we snel even langs de bunkhouses om wat eten op te halen. De hele autorit hebben we gegeten. Ik was namelijk bang dat we geen eten zouden krijgen, maar dat viel best mee.
Daar aangekomen moesten we eerst hout zoeken voor de rest van het weekend. Toen iedereen geariveerd was kregen we de opdracht de tenten op te zetten. Helaas werkten we niet hard genoeg door, en waren we 7 minuten te laat klaar. Ik had niet eens door dat er een tijdlimiet aan zat, maar ik leerde al snel dat bijna alles een tijdlimiet had. Als straf moesten we 7 minuten lang "plank" doen. Voor degene die niet weet wat dat is, het is heel zwaar voor je buikspieren en 2 minuten is al moeilijk.
Daarna werden er wat dingen uitgelegd over het kamp en waar de wc's waren (de ene richting het bos is was voor de meisjes en de andere richting het bos in was voor de jongens). Daarna gingen we aantal spellen doen om het terrein te verkennen. Helaas was ik laatste geworden met mijn partner omdat we zogenaamd vals speelden, wat helemaal niet waar was! De straf was dat als we s'mores zouden eten wij de laatste zouden krijgen.
We kregen veel opdrachten die er voor zorgden dat we als team meer een eenheid werden en die ons strategisch en lichamelijk uitdaagden.
Dag 2 was het zwaarst en daar was de meeste breakthrough. Ik kan niet echt in gaan op wat we deden, maar ik heb toen heel veel over mezelf geleerd. Ik ben veel sterker dan ik ooit dacht te zijn en ik kan goed bemoedigen.
Het weekend eindigde met een potje vechten. We kregen een beetje les in zelfverdediging. En we moesten het oefenen op onze partners. Ik hou echt van vechten, dus ik genoot er echt van!
Ik vond het gaaf om te zien hoe we als team meer een eenheid werden. We waren een hele andere groep aan het eind van het weekend.
Elke keer als we weer bij elkaar zijn is het gewoon erg gezellig. Ik heb zin in elke SF activiteit omdat we dan weer bij elkaar zijn. Vooral de dinsdag middagen als we fieldtraining hebben zijn erg relaxed en dan is er ook tijd voor een potje vechten. Er zijn namelijk wel meer meiden die dat echt leuk vinden, mijn kamergenoot is daar een van!

Ik ben nu al zo gegroeid, ik voel me sterker en zekerder, ik kijk met veel plezier en verwachting op naar de rest van het jaar.

Maar goed onder tussen ben ik ook verhuisd. Ik heb nog steeds geen foto's gemaakt, maar die gaan komen dat beloof ik. Het huis is geweldig! Ik voel me hier thuis. Het is zo fijn om in een huis te wonen in plaats van in een blokhut. Ik heb het daar ook echt goed gehad hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar het is veel relaxter hier. Ik hou van de ruimte, van het licht, van het gemak van een grote keuken en een eigen wasmachine.
De drie meiden die hier al woonden zijn ook echt aardig. Ze zijn niet veel thuis, dus dat is ook wel lekker.
Het enige probleem is de overvolle koelkast. Zeven personen die allemaal hun eigen boodschappen doen en de grote amerikaanse maten is toch wel lastig, maar daar komen we wel weer over heen. We willen een extra koelkast kopen, en die in de garage zetten.

Nog een week naar school en dan hebben we een week vakantie!

Vandaag

Vandaag heb ik besloten een niks dag te houden, een dag om uit te slapen, een dag om op mijn blog te schrijven en beetje rond te lopen en met verschillende mensen te kletsen, een dag om lekker tijd te hebben met God, een dag om dingen te verwerken.
Ik vind dat namelijk nog best lastig om hier tijd te nemen voor mezelf en met God. Er zijn zo vaak veel mensen om mij heen en ik hou er gewoon van om met mensen te zijn. Ik vind het niet leuk om wakker te worden of thuis te komen in een leeg huis. Ik hou ervan om dingen te doen met vrienden. Dus het is een hele uitdaging nu voor mij om dat niet te doen vandaag. Als ik ga verhuizen zal dat wel makkelijker zijn, er zijn dan minder mensen me heen en twee van mijn vriendinnen werken, dus zal ik doordeweeks veel tijd hebben om alleen te zijn.

Officieel verhuis ik volgende week zondag, maar we verplaatsen onze spullen eerder, omdat we dat weekend weg zullen zijn. Ik ga samen met 3 vriendinnen van mij naar een super mooi huis 2 minuten met de auto van MorningStar vandaan. Deze week zal ik er foto's van maken en op internet zetten.
De vriendinnen met wie ik ga zijn Elyse, zij wordt mijn kamer genoot, en Deanna en Lei, zij zullen ook een kamer delen. Deanna en Lei zijn de meiden die werken en Elyse doet ook SF (special forces) net als ik.

Komend weekend hebben we onze eerste challenge trip van SF. We weten niet wat ons te wachten staat. Het enige dat we weten is dat we vrijdag na de les vertrekken en zondagavond terug komen. We weten dat we twee liter water, een compas, een veiligheids bril en een headlamp mee moeten. Het zal een super intensief weekend zijn en er gaan heel wat geruchten, maar ik heb geen idee wat te verwachten. Ik vind het wel spannend, maar ik heb er super veel zin in! Ik hoop en bid dat het lekker weer is, want een ding weet ik wel, we zullen niet binnen zijn dat weekend.

Elke woensdagavond hebben we smallgroups. We zijn opgedeeld in groepjes van acht, meisjes bij meisjes, jongens bij jongens, en tot nu toe hebben we vooral profetie geoefend. Elke week moeten er namelijk twee smallgroups, een jongens en een meisjes groep, in de profetische teams om op de vrijdag avond na de School of the Spirit meeting profetische woorden te geven aan mensen die dat willen.
Ik was met mijn smallgroup als eerste aan de beurt, we werden opgedeeld in kleine teams van drie, altijd een jongen en een meisje, en dan nog de teamleider, en dat is vaak een tweede of derde jaars.
Het was zo leuk om te doen! Ik kan echt nog super veel groeien in profetie, maar ik vind het zo mooi dat God mij wil gebruiken om door te geven wat Hij wil vertellen aan zijn kinderen.

Afgelopen woensdag hadden we les van Steve Thompson en hij sprak over dat Jesus echt een mens was en helemaal begrijpt wat wij mee maken. Hij moest ook groeien in kennis, in geloof en vertrouwen. Hij moest ook volwassen worden. Daar hebben we de hele ochtend over gepraat. En het raakte me best diep. Opeens is het dan veel makkelijker om Jezus als mijn vriend te zien. En ook kon ik me nu veel meer voorstellen wat Jezus door maakte vlak voor zijn dood. Want ik had altijd zo iets van: Hij was toch God dus zo moeilijk moet dat niet geweest zijn voor Hem, maar Hij was ook gewoon volledig mens. Hij was alleen toen zijn vrienden in slaap vielen terwijl Hij hen nodig had en Hij had echt pijn.

Nog een aantal dingen die me opvielen:
- Als je eenmaal een tattoo hebt is het makkelijker nog een te nemen en het wordt snel een verslaving.
- Er worden ontzettend veel films gekeken, ongeveer elke dag. Daarom heb ik besloten deze week geen films te kijken.
- Er wordt hier veel meer of (tienden) geven gepraat in kerk dan in Nederland, ik weet niet of het hier een obsessie is of daar een taboe.
- Winkels als Ross en TJ Max zijn geweldig en zorgen er voor dat ik nog geld over houd om naar de film te kunnen af en toe! :)
- Ze eten hier veel selderij, terwijl dat ongeveer de enige groente is die ik niet zo lekker vind.
- Ze weten niet wat prei is. Als ik het in eten stop, dan vragen ze wat dat "groene" is.


Tenslotte wil ik nog even zeggen dat ik thuis begin te missen nu. Ik heb het ontzettend naar mijn zin, maar ik wilde best dat ik een weekendje naar huis kon.

Opvallend

Ik heb de hele week rondgelopen met spierpijn van special forces, maandag hadden we een keiharde training en daarna kon ik nouwelijks lopen. Op het eind van de training moesten we sprinten, maar het was meer laten vallen van mijn benen, die voelden aan als pudding...

De conferentie vorige week was geweldig! Het was heerlijk om drie keer per dag aanbidding te hebben, twee keer per dag een spreker met heerlijke verfrissende boodschappen! Ook al hadden wij msu studenten gedeeltes al gehoord in de les, maar ik vond het fijn om deze nieuwe dingen nog een keer te horen, zo kan ik het beter verwerken.
Lance Wallnau sprak over de seven mountain theorie, wat me erg aan sprak. Het zorgde ervoor dat

dingen die me hier op zijn gevallen:
- Veel Amerikanen hebben tattoo's, ik denk de helft van de studenten hier.
- Ze eten hier wanneer ze honger hebben.
- Ze gaan hier ontzettend vaak uit eten.
- Fruit en groente is twee keer zo duur als in Nederland
- Gezinnen zijn groot, 4 of 5 kinderen is normaal.
- Ze trouwen jong en beginnen jong met kinderen.
- Films worden hier gekeken met laptops op schoot.
- Ramen noodles (instant noodles) is het basis voedsel van iedere student in Amerika.
- Men zit hier veel binnen zelfs als het lekker weer is.
- Ik dacht altijd dat woorden als occur en opportunity werden uit gesproken als occjur en opportjunity, maar dat doen ze niet.
- De preek is een soort interactief geheel, mensen roepen "amen", "Come on" en dat soort dingen. De spreker zegt ook, als hij een woord wilt benadrukken, iedereen zeg:... en dan moeten wij met z'n allen dat woord tegelijk nazeggen.
- De auto's zijn groot.
- Ze drinken cherry-coke
- De haren van de meisjes hier zijn gestijld of gerkruld.
- Het is hier makkelijker om door te breken op muzikaal gebied.
- Ik voel me hier thuis.
- Het daten gedoe en verkering werkt heel anders hier, dan thuis.
- Ze weten niet wat fairtrade is.
- Dit klinkt misschien cliche, maar ze hebben echt geen topografische kennis, maar ze zijn ook niet geweldig in gewoon hoofdrekenen of iets dergelijks.
- Het idee van highschool hier dat er geen verschillende niveau's zijn, zorgt ervoor dat mensen heel anders met elkaar om gaan.
- De kaas hier is raar.
- Als lunch eten ze een uitgebreide sandwich, niet gewoon een broodje pindakaas.
- De melkchocolade smaakt naar kots
- Ze zijn hier facebookcreepers.
- Ik hou van de mensen hier en hun rariteiten.

Dat is het voor nu even. Ik ga proberen om wat regelmatiger te schrijven, maar dat vind ik wel moeilijk, zeg ik er vast bij.

afgelopen weekend

Allereerst wil ik laten weten dat ik me opgegeven heb voor Special Forces. Dat is een aanvullend programma. Het zal veel fysieke training zijn, maar ook een nog diepere geestelijke training dan de school zelf. Aan het eind vaan het jaar zullen we een missiontrip maken naar Mongolie, Afrika of Mexico. Dit programma zal mij trainen om buiten de box te denken, zelfstandig intiatief te nemen en leiding te geven. Ik heb er ongelooflijk veel zin in, maar het gaat ook ongeveer 100 euro per maand kosten. Een gedeelte hiervan kan ik wel dekken, maar niet alles. Mijn vraag aan jullie is, kunnen jullie je financien nagaan en kijken of je misschien nog 5, 10, 20 euro of misschien zelfs meer per maand kunnen missen? Alle kleine beetjes helpen!

Ik heb een lekker druk weekend gehad. Mijn vriendinnen zijn het zat om hier op het terrein te hangen. Dus verzinnen ze allemaal dingen om te doen, zodat we niet op de veranda hoeven te zitten.
Als we dan ergens heen gaan proppen we zoveel mogelijk mensen in een auto, niet omdat er niet genoeg auto's zijn zoals dat in Nederland het geval is, maar om diesel te uit te sparen.
Ik denk dat we elke avond wel iets doen. Vaak is het niet heel erg bijzonder. Maar zaterdag avond kan ik wel even noemen. We hadden eerst een meeting in de kerk en daar nodigde een tweede jaars alle studenten uit voor een feestje bij hem thuis. Natuurlijk proppen wij onszelf in een auto en rijden er heen. Het huis was echt super groot, ik was nog nooit in zo'n groot huis geweest. Het feest was op de derde verdieping, dat bestond uit een klein zaaltje waar gedanst werd en een dakterras waar je lekker wat kon drinken en gewoon een beetje kletsen. Ik vond het best wel een vreemd idee dat ik naar een ministry school ga en dat er dan zulke feestjes gegeven werden. Maar uiteindelijk kon ik er toch van genieten en kon ik me er over heen zetten. Want waarom zouden christenen niet mogen feesten en dansen?

We bleven niet tot het einde van het feest, want we wilden nog ergens anders naar toe, we hadden namelijk een hookah bar gezien en veel van ons hadden daar best zin in. Hookah is trouwens een waterpijp, wat veel in het middenoosten gerookt wordt. Het was best duur, maar we kregen dan ook 4 waterpijpen voor ons negenen. Dat was erg gezellig. Ik vond het leuk om in deze ontspannen setting mijn vrienden beter te leren kennen. Vaak als we bij elkaar zijn zitten we ook te computeren of andere dingen te doen, maar dit was pure fellowship!
De man die die bar runde kwam naar ons toe met wat briefjes een een glazen bol in zijn hand. Ik dacht wat gaat hij nu weer doen. In gebroken engels vertelde hij wat de bedoeling was, maar ik kon er geen woord van verstaan. Wat ik wel begreep was dat we onze naam op zo'n briefje moesten schrijven en die in die bol doen. Hij zou er dan een uit pakken. Maar wat diegene dan moest doen wist ik niet, dus ik hoopte dat ik het niet zou zijn. Helaas werd mijn briefje er wel uit gepakt... Uiteindelijk bleek dat ik nu gratis lid was van die bar en dat ik voor de helft van de prijs naar binnen mocht voortaan!

Afgelopen zondag zijn we naar het strand geweest. Ik was erg bang dat het geen lekker weer zou zijn, omdat het erg regenachtig was geweest die dagen ervoor. Maar toen we daar aan kwamen na een rit van 4 uur was het heerlijk weer. Ik was nog nooit in een oceaan geweest en was dus ook die hoge golven en het ontzettend zoute water niet gewend. Maar het was heerlijk. Ik heb ontzettend genoten van het spelen in de golven en ik voelde me weer lekker kinds, het leuke was dat die anderen het ook deden. Ook het lekker liggen op het strand was erg relaxed.
Dit weekend voelde als een soort vakantie, heerlijk!

Deze week is er een conferentie, die start morgen en zal tot woensdag duren. Ik heb er ontzettend veel zin in en ik geloof dat het ontzettend krachtig zal zijn!

fiets etc

Ik zit nu op de veranda, de plaats waar iedereen zit als die niets te doen heeft, na een fietstocht naar de dichtst bijzijnde supermarkt. Ik heb niets gekocht, want ik had niets nodig, maar ik wilde weten hoe ver het was en of het te doen was ondanks de vele heuvels. Ik heb namelijk een fiets gekregen afgelopen dinsdag. Dat is wel een klein wondertje. Ik was al heel lang op zoek naar een fiets, maar ik vond ze allemaal te duur. Zaterdag vroeg iemand aan mij of ik een fiets nodig had en dat ik hem dinsdag zou krijgen! En het is een heerlijke oldschool fiets, wel een beetje aan de kleine kant, maar met 3 versnellingen. De tocht naar de supermarkt was goed te doen, ongeveer net zo ver als van mijn huis in Ede naar mijn werk.

Ik ben nu bezig om gitaar te leren spelen, ik ken al een aantal akkoorden, maar ik weet nog niet goed hoe ik moet slaan. Iedereen speelt hier gitaar, dus als ik met een gitaar op de veranda ga zitten is er altijd wel iemand die me kan helpen. Mijn vingertoppen zijn al paars ;)

Ik heb al een beetje les gehad, maar nog niet veel, het was vooral inleidend over komend jaar en geschiedenis van MorningStar, wel interessant.

Verder gebeurt er nog niet heel veel. We hangen nog steeds veel op de veranda wat erg gezellig is. Het onderwerp waar we het meeste over hebben is stelletjes die ontstaan... Ik denk dat er ongeveer 8 a 10 stelletjes aan zitten te komen!

Bootcamp

Vrijdag ben ik terug gekomen van bootcamp, maar ik ben nog steeds een beetje moe.
Ik wel een geweldige tijd gehad, veel geleerd, veel mensen leren kennen, veel meegemaakt. Ik heb de amerikaanse cultuur beter leren kennen en ik heb mijn grenzen verlegd. Het was onwijs genieten! Natuurlijk had ik ook tijden dat ik thuis een beetje miste, juist door het massale.

De vijf dagen waren gevuld met in de ochtend een dienst in de middag teambuilding activiteiten en in de avond weer een dienst. En natuurlijk amerikaanse maaltijden, pancakes, waffles and eggs als ontbijt, hamburgers, taco's, cookies and chips voor lunch en macaroni and cheese voor dinner.

Steve sprak de eerste paar dagen en de dingen die hij vertelde waren geweldig! Ik ga proberen een indruk te geven van wat het meeste indruk maakte op mij.
Toen God de mens maakte gaf Hij de controle over de wereld aan de mens. Hij verhief de mens en we mochten zijn waar Hij was. Hij plaatste ons in een perfecte tuin. Maar deze tuin was geplaats op een aarde die niet perfect was. Toen Lucifer met zijn engelen viel, vielen ze niet nergens. Het was ons doel om deze tuin, God's koninkrijk, te vergroten en de aarde te onderwerpen totdat deze de hele aarde bedekte. Maar door de zondeval vielen we weg van God, maar ook van die verheven plaats. We verloren de connectie met God en trokken meer naar de vijand toe, daardoor werd hij verheven.
Maar toen Jezus de 72 de opdracht gaf uit te gaan, zieken te genezen en demonen uit te drijven: Lucas 10:17-18 zag Jezus dat Satan uit de hemel viel. Toen deze 72 mensen in hun doel wandelden, het koningrijk van God brengen waar ze waren, viel Satan. Moet je nagaan wat er gebeurd als wij allemaal in ons doel gaan wandelen, en Gods koninkrijk uit gaan leven.

Dit is maar een klein beetje van wat hij vertelde. Nu ik het weer terug lees word ik er weer helemaal vol van! Dit maakt dat ik ontzettend veel zin krijg in komend jaar.

De teambuilding activiteiten waren ook super leuk. We hadden een vaste groep waar we die activiteiten mee moesten doen. Wat ik het leukste vond was high robes en de water activiteiten, waar ik me lekker wild kon gedragen.

Nu we weer terug zijn hebben we nog steeds geen boodschappen gedaan. Ik eet dus vooral rotzooi. Ik heb nog geen vervoersmiddel dus kan niet in mijn eentje gaan winkelen. Bovendien zijn we allemaal te lui om erop uit te gaan.

de eerste week

Ik zit hier nu een week, maar het voelt veel langer. Mijn huisgenoten en buren zijn ontzettend gezellig en ik voel me heel erg thuis. Zo thuis zelfs dat ik af en toe in het Nederlands begin te praten!

Als ik nadenk over wat ik allemaal heb gedaan, is het eigenlijk bijna niets. Ik ben op een avond een keer een potje monopoly begonnen, maar ik vond het saai, dus stopte het na een kwartier.
We hebben een keer een liedje opgenomen waarbij ik dwarsfluit speelde, dat was erg leuk!
Natuurlijk ben ik vaak naar Walmart en Target geweest.

Ik ben ook naar de film geweest hier. Het meest bizarre daarvan vond ik dat de filmpjes vooraf echt minstens een half uur duurde. Het theater was ongelofelijk groot, het had meer dan 20 zalen! Weer eens iets anders dan de Cinemec.

Er zijn ontzettend veel mensen bij gekomen, die heb ik eigenlijk niet echt leren kennen. Dus het voelt iets minder thuis dan in het begin, omdat er allemaal onbekende mensen rond lopen. Toch zijn die mensen ook echt leuk. Ik denk dat dat wel anders zal zijn na het Bootcamp, dat zal morgen beginnen.

Dat bootcamp vind ik wel spannend, ik weet niet goed wat ik moet verwachten. Er zijn wel wat geruchten die rondgaan, dat het fysiek zwaar zal zijn en dat we elke dag om 6 uur op moeten. Bovendien mogen we onze roommates niet uitzoeken. Dus ik hoop dat ik bij mijn vrienden zit, maar ik denk dat het juist de bedoeling is dat ik meiden ontmoet die ik nog niet gesproken heb.

Gister hoorde ik dat er 97 studenten waren, best een grote groep! Veel meer dan ik had verwacht. Er is ook een enorme variatie, ik denk echt dat we veel van elkaar kunnen leren. Ik heb echt zin in het komende jaar.
Bijna iedereen doet trouwens twee of drie jaar en die mensen hier wilden al een fonds voor mij oprichten zodat ik ook twee jaar kon blijven!

Onze grootste bezigheid hier is hangen, dat is voor nu. Als we aan de school beginnen volgende week zal dat relaxen wel over zijn. Nu voelt het nog aan als kamp.

Het is super warm hier, als je niets doet zweet je al, dus ik zit veel binnen. Gister hebben we een tv gekocht, dus ik ga nu een film kijken omdat het te warm is buiten.

Liefs!

eerste foto impressie

de eerste dagen

Mijn reis duurde iets langer dan ik had gedacht, in plaats van ongeveer 20 uur duurde het ongeveer 40 uur. Ik zat vast op New York omdat er een storm was. Maar de herinnering aan die nacht begint al weer een beetje te vervagen. Dus daar ga ik niet over schrijven.

Ik verblijf hier in bunkhouses, dat is soort van op de campus, de meeste studenten verblijven hier. Nu zijn er al een stuk of 15.

Terwijl ik dit schrijf zit ik op de veranda met wat gasten, veel met een laptop en er komt nu net een gitaar aan gewandeld. 

Ik heb het ontzettend naar mijn zin hier. Het is zo gezellig! 

Gister heb ik een macbook gekocht van al mijn verjaardags en fooien geld en ik kreeg er een gratis Ipod bij. jeej!

Ik ben al naar de kerk geweest hier, dat was een geweldige ervaring, ik heb ongelooflijk zin in komend jaar! Het gaat echt super worden!

Er wordt veel muziek gemaakt hier, en veel gecomputerd, we zitten gewoon de hele dag op de veranda een beetje te chillen. Gisteravond hadden er een paar opeens een idee om een kameel te aaien die ergens in de buurt stond. Dus iedereen rent weg, naar de auto's! Ik dacht dat we er heen konden lopen, maar zo werkt dat hier niet. We waren een beetje in de buurt aan het rond rijden en op eens waren we weer terug bij de bunkhouses, het bleek dat die kameel er toch niet meer was of zo. Heel apart.

Het adres van de bunkhouses is: 385 Star Light Drive, 29715, Fort Mill SC, USA

Ik heb nog geen mobiel, maar ik heb skype: lisaterpstra91

waarom

Ik zal even uitleggen hoe het begon.

Ik wilde altijd al een tussenjaar doen na de middelbare school. Mijn ouders hadden dat ook gedaan, dus ben ik met dat idee groot geworden. Het idee was dat ik een DTS zou gaan doen van YWAM, dat is een halfjarige discipelschapstraining, ergens in het buitenland. Van mijn vader moest ik een jaar geleden weten welke DTS ik wilde gaan doen en waar. In dat zelfde jaar was ik naar twee conferenties geweest van aan MorningStar gerelateerde kerken, die stijl beviel me wel, ik begon met de gedachte te spelen om die school te doen in plaats van de DTS. Ik ging een beetje op internet zoeken en met mensen er over praten. En langzaam maar zeker kreeg het idee een vastere vorm in mijn hoofd. Aan het eind van vorig jaar gaf ik dan ook deze school bij mijn vader op in plaats van een DTS.

Ik weet niet precies wat ik allemaal ga leren dit jaar. Maar ik hoop te groeien in mijn relatie met God. Ik hoop meer in het bovennatuurlijke te gaan wandelen en dat als natuurlijker ga ervaren dan het zichtbare. Ik hoop te groeien in mijn bijbelkennis en Gods stem beter te leren verstaan. Ik hoop mijn gaven meer te ontdekken en te leren over wat Gods plan is voor mij. En ik hoop natuurlijk een super gave tijd te hebben met mensen van mijn leeftijd met een hart voor God, niet dat die mensen niet in Ede zijn, maar dit is een leuke bijkomstigheid. :p

Ik weet dat ik 4 dagen in de week in de ochtend les heb. Verder denk ik ook dat we enorm uitgedaagd gaan worden op alle gebieden. Dat vind ik best spannend, maar vind ik ook wel leuk.

Aangezien ik hier nu al 3 dagen zit zal ik proberen vanavond iets te schrijven van het leven hier en van de dingen die ik al heb meegemaakt.